Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΣΕΝΓΚΕΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΚΙΝΔΥΝΕΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ;


Συμφωνία Σένγκεν ή Συνθήκη Σένγκεν καλείται η συμφωνία που υπεγράφη στις 14 Ιουνίου του 1985 στην κωμόπολη Σένγκεν του Λουξεμβούργου ανάμεσα σε πέντε κράτη μέλη (Γερμανία, Βέλγιο, Γαλλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία) και είχε ως στόχο την προοδευτική κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα, την εγκατάσταση καθεστώτος ελεύθερης κυκλοφορίας για όλα τα πρόσωπα, υπηκόους των κρατών που υπέγραψαν τη Συμφωνία, καθώς και αστυνομική και δικαστική συνεργασία.

H Ιταλία υπέγραψε τη συμφωνία το 1990, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα το 1992, η Αυστρία το 1995 και η Φινλανδία, η Σουηδία, η Δανία, η Νορβηγία και η Ισλανδία το 1996.

Στην Ελλάδα η Σύμβαση Εφαρμογής της Συνθήκης Σένγκεν, η Συνθήκη Σένγκεν και ορισμένα πρόσθετα Πρωτόκολλα κυρώθηκαν από το Κοινοβούλιο με το Νόμο 2514/1997.

Η Συνθήκη Σένγκεν τέθηκε σε ισχύ τον Μάρτιο του 1995, δημιουργώντας τη ζώνη Σένγκεν, και ενσωματώθηκε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την έναρξη ισχύος της συνθήκης του Άμστερνταμ το Μάιο του 1999. Έκτοτε, το κεκτημένο Σένγκεν (Schengen acquis) εφαρμόζεται και αναπτύσσεται περαιτέρω εντός του νομικού και θεσμικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι έλεγχοι στα εσωτερικά χερσαία (στα χερσαία σύνορα συμπεριλαμβάνονται και τα αεροδρόμια) και θαλάσσια σύνορα μεταξύ αυτών των χωρών καταργήθηκαν.

Τη συνθήκη Σένγκεν υπέγραψαν η Εσθονία, η Τσεχία, η Λιθουανία, η Ουγγαρία, η Λετονία, η Μάλτα, η Πολωνία, η Σλοβακία και η Σλοβενία, η Κύπρος και η Ελβετία το 2004, η Βουλγαρία και η Ρουμανία το 2007 και το Λιχτενστάιν το 2008.



Υπήκοοι Ευρωπαϊκής Ένωσης

Οι υπήκοοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν το δικαίωμα να ταξιδεύουν σε οποιαδήποτε χώρα της ζώνης Σένγκεν χωρίς την επίδειξη ταυτότητας ή διαβατηρίου (αν και καλό είναι να έχουν ένα από τα δύο μαζί τους, αφού μπορεί να τους ζητηθεί να αποδείξουν την ταυτότητά τους πχ κατά την επιβίβαση σε αεροσκάφος ή σε έλεγχο της αστυνομίας). Ωστόσο, θα χρειαστεί να επιδείξουν την ταυτότητα ή το διαβατήριό της κατά την είσοδό τους στις χώρες της ΕΕ που δεν ανήκουν στη ζώνη Σένγκεν.

Υπήκοοι τρίτων χωρών

Ένας πολίτης μιας χώρας εκτός ΕΕ και ζώνης Σένγκεν μπορεί να ταξιδέψει σε ένα κράτος μέλος για μια διάρκεια τριών μηνών (90 ημερών) με την προϋπόθεση ότι πληροί τους όρους Σένγκεν, δηλαδή, κάποιος πρέπει να έχει στην κατοχή του έγκυρο διαβατήριο, να έχει στην κατοχή του θεώρηση διαβατηρίου σύντομης διαμονής, να μπορεί να αποδείξει το σκοπό του ταξιδιού του, να έχει στην κατοχή του επαρκείς πόρους συντήρησης για την περίοδο παραμονής και για την επιστροφή και τελικώς πρέπει να μην είναι καταχωρημένος στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν για την άρνηση εισόδου και δεν πρέπει να θεωρείται επικίνδυνος για τη δημόσια πολιτική ή εθνική ασφάλεια όλων των κρατών Σένγκεν.

Χαρακτηριστικά Σένγκεν

Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η δημιουργία κοινού εξωτερικού συνόρου. Άλλα χαρακτηριστικά της Συμφωνίας Σένγκεν είναι:

Κοινοί κανόνες περί ασύλου

Το δικαίωμα της αστυνομίας να καταδιώξει άτομα και έξω από τα σύνορα της χώρας
Διαχωρισμός ανθρώπων στα αεροδρόμια σε «πτήσεις εντός Σένγκεν» και «πτήσεις εκτός Σένγκεν»
Κοινή λίστα χωρών των οποίων οι πολίτες χρειάζονται βίζα
Δημιουργία του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν το οποίο επιτρέπει σε αστυνομικά τμήματα να μοιράζονται κοινό τμήμα αρχείων καταζητούμενων και ανεπιθύμητων ανθρώπων καθώς και κλεμμένων αντικειμένων
Κοινές προσπάθειες καταπολέμησης της διακίνησης ναρκωτικών

Δημόσια Ασφάλεια «Κεκτημένο Σένγκεν»

Το κεκτημένο Σένγκεν περιλαμβάνει μέτρα με τα οποία καταργείται ο έλεγχος στα εσωτερικά σύνορα των χωρών και ενισχύεται η ασφάλεια των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το σημαντικότερο από τα μέτρα αυτά είναι η απαίτηση τα κράτη μέλη που έχουν εξωτερικά σύνορα της ΕΕ να είναι υπεύθυνα για να εξασφαλίζουν την πραγματοποίηση σωστών ελέγχων και την αποτελεσματική επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. Συνεπώς, οι επιθεωρήσεις και οι έλεγχοι στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ είναι (;;;) αρκετά αυστηροί για την παρεμπόδιση της λαθρομετανάστευσης, του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και άλλων παράνομων δραστηριοτήτων.
Σε περίπτωση σοβαρού κινδύνου για τη δημόσια πολιτική ή τη δημόσια ασφάλεια εξουσιοδοτείται κάθε κράτος μέλος να αποκαταστήσει προσωρινά τους ελέγχους στα σύνορά του εντός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
e-freevoice.gr